En kızgın yerinde hançerini saplamışsın sevdama,
yüreğimde izi büyük bir aşk yarası.
gözlerin kor, dağlasan yüreğimi acımaz.
çünkü acıtılmıştır tüm sevdalar.

ay doğsa da geceye
elleri kelepçeli aşık
suskun ama kimliksiz soyunur da gider ardına bakmadan
sürgün yıllarına alışık bedeninin hesabı yoktur çünkü
her aşkın kimliği kendisidir.

Sen tavan arasında eski kitaplardan aşkına anlam ararken
aşk adını bulutlara yazdırır gökyüzünde

kaldırım taşlarına mahkum ettiğim yalnızlığımı hatırlarım sonra
ve elindeki hançerin yüreğimde bıraktığı izi
meyhane sarhoşluğunda zehirlediğin duygularımı
teker teker toplarım senden
Sararmaya yüz tutmuş yapraklara adını yazarım
hergün
Kuruduğunda paramparça olsun diye ismin
umutlarımı şehrin en işlek caddesinde
satışa çıkarır sonra da
her hayal kırıklığının ardından bir şiir yazarım
seni yaşayan ama beni anlatan şiirler
çıkar kalemimden

sonra…
elindeki hançerde takılı kalır gözlerim
suskunluğuna ve yalnızlığıma isyan eder
gecenin gürültüsüne bir çığlıkla ben de eşlik ederim

01.09.2002 00:52