Bedenim yoruldu
Düşüncem dondu
Bakışlar söndü
Başka bir alemdeyim

Bağrım yandı kül oldu
Güzel çiçeğim soldu
Böyle bize ne oldu
Ben kendi halimdeyim!.

Sarardım içten içe
Düşüncem gider hiçe
Kanamam içe içe
Söyleyin ben nerdeyim!.

Hep arayıştır halim,
Bu dünya dolu zalim
Okuyup olsam alim!
Cahiller içindeyim.

Emir yağdıran çoktur
Yarama deva yoktur
Gönlüm aç, karnım toktur
Diyemem sevinçteyim.

Kanadı içte yara
Güzelim beni ara
Senden başkası kara
Seninle övünçteyim

Narlıdere 2 – 21.04.1984