İki hastane odası
Birinde ucuna gözyaşı değmiş kalbim
Diğerinde ben
Ayrı ayrıyız
Nasıl karanlıktı gece ben korkmuyordum
Bir ses geldi ta uzaktan
Aynı anda bir üşüme geldi
Sonra kan kalbimden sonra yaş gözlerimden
Yürümek zor geldi diz üstü düştüm
Ama dizlerim acıdı canım acıdı sırt üstü düştüm
Birden bulutlar kavgalaştı
Bir damla düştü gözümün üstüne
Göz kapaklarım ağırlaştı
Bir damla düştü alnıma
Beynim durdu
Sonra boş bir kovan düştü yere
Tam yaşamımın üstüne
Beni bulup getirmişler benden habersiz
Gözümü burada açtım
Yanımda ne kalbim ne sen vardın
Öğrendim ki kalbim yoğun bakımdaymış
Seninse sensiz kaldığımdan haberin bile olmamış
Ve tutmamışım sözümü
Bir yaş düştü tutamadım acımı
Bulutlara çıktım gözü kapalı
Yatmak istedim göğsüne
Tutamadım canımı…