ޞu gönül şehrinde gizli sır idim
Sevdanın tahtından indirdin beni
Yar aşkına yanan alev kor idim
Cefa posasında söndürdün beni

Gönül dağım vardı dağlardan yüce
Dağlar dayanmazdı bendeki güce
Namert kurşunuyla vurduğun gece
Ecelin atına bindirdin beni

Oturdun ellerinle idamım yazdın
En acı sözleri bal diye süzdün
Yıkıldı hatırım mezarım kazdın
Her bakışta bin kez öldürdün beni

İnanma derlerdi yüze gülene
Derilmez güllerin gider talana
Daha ne diyeyim kendin bilene
Gazel olmuş güle döndürdün beni

İstanbul – 13.12.2005