Nefes nefese kalışların gizinde
Sanki bilinmez bir yerlerde
Bilinmez renklerde savrulur beden.
İhtiras sarınca bedeni her yerinden
Yılan misali kıvrılır da tenler
Dil, sokulur mahremden gerçeğe
Ve ter bürür bedeni.
Kim kime ait ne önemi var
O anı durultmak
O anı dinginleştirmek
Ve o anı unutturmamak için
Sarıldı kollar birbirine
Ve dudaklar kime ait olduğunu unuttu.
Söz sustu,
Gülümseyişler inledi,
Gözyaşı kurudu
Ve yaşama çıktı davet.

18.6.2009
Serap Demirtürk Özaltun