Mahkûmdular.
Bir bahar ayı,
Kanlı gözyaşlarımın arasından
Kirli gülümsemelerle kaçıp
Sana sığındılar.

Sandılar ki;
Güneş bir daha doğmayacak
Üzerlerine basıp kurumuş yaprakların
Geçtiğimiz yollarda.

Yanıldılar.
Bürünüp başka bir bedene
Sarmaşık kokan tenleri ile
Yine bana geldiler.

Senden alacağım
Tek intikamım
İntiharım olacak.

Hey “mut” artık bana gel!

Mersin – 26.03.2007