aynı gök kubbeyi paylaşıyoruz,
Yazık ki -seninle ey zalim.
Aynı pınarlardan suyu içiyor, aynı salkım söğütlerin gölgesinde
-serinliyoruz.
“Ülkemde yetişen Ballı incirler”
hepimize yeter.
Et
ekmek,
tütün, soğan da öyle.
ama sen,
her şeye karşın,
her şeye rağmen
hükmediyor, arsız, yaşıyorsun.
Dinimiz de aynı diyorlar.
Ve o Allah’ın sevgili kulusun.
güya
-büyüksün, ulusun
ama bir farkla
-biz ana-babamızın evladı-
sen
-onun bunun- kulusun

Eylül 1980