Bütün bir kenti ıslıklar sarar
Bütün şehir ve sen uykudayken…
Hızla yayılır karanlığın yüreğine tınısı,
Kimse duymaz…

Bu kenti geceleyin yıldızlar soyar
Tüm düşlerini satın alıp uykucu güvercinlerin
Kanat çırparlar enginlere rengarenk kanatlarla
Kimse bilmez…

Koca bir kenti sarar akşam vakti sarmaşıklar
Mor, pembe, mavi, sarı… renkli, alabildiğine
Olabildiğine sırnaşık, şımarık!
Kimse farketmez…

Karanlığın yüreğinde minik bir kalp atışıdır şimdi zaman
Geçmişi hep bir atım gerilerde kalan…

İzmit – 2003