Taş olmuş yüreğim artık sevemem
İstesem de artık seni hiç göremem
Yürekle kalple sevdim, artık sevemem
Yollar çok uzak, istesem de gelemem

Gülmek artık bana haram, istesem de gülemem
Parlıyor gözlerin, sana bakamam, el süremem
Çok sevdim artık, inanmam, artık sevemem
Sen beni sevmesen de sana bir şey diyemem.

O yüzünü niçin artık neden göremem
Beni üzseler de, kimseleri asla üzemem
Ben seni sevdim, başkasını sevemem
Sen ne yaparsan yap sana el süremem

Çok sevdim onu korudum, korurum
Seni çok sevdim, o kokunu solurum
Aşk istesem bende hemen bulurum
Sen yeter ki iste yanların da kalırım

Aşk bumuydu, aşkı sevgiyi anlayamadım
Aşkı yoğun yaşadım, askı yaşayanı bulamadım
Onu çok sevdim, terk etti buralar da duramam
kara gözlüm ben sensiz asla yaşayamam

Kalbim ağrıyor, yürek yanıyor, bu gözler onu arıyor
Bu garip duygusal şair her şeyleri kafaya takıyor
Acıları yüreğin de sen ve sensizlikle ağlayarak yaşıyor
Benim sevgim dağları, tepeleri, okyanusları aşıyor

Bakınmış etrafına, insanoğlu, insan kalmamış
Bu adam sevgisizliğe, yalnızlığa alışamamış
Çok acılar yaşamış, üzülmüş, aşka inancı kalmamış
Sevmiş seni kara gözlerini güzel yüzünü unutamamış.