Yosun gözlüm, mercan dudaklım;
İnci dişlim, elma yanaklım;
Selvi boylum;
Başak sarısı saçları rüzgârlarda oylum oylum;
Aklıma düştükçe övmekle bitiremediğim;
Sevdiğim, canım, kanım, kadınım.
Ne çare, kaderde senden ayrılmakta varmış.
Anladım ki, ateş düştüğü yeri yakarmış…
Denizlere düşman değildim;
Oysa severdim mehtap altında denizi.
ޞimdi aramıza engel girince,
Hele ayırınca ikimizi,
Kin bağladım mavi denizlere de.
Güller bir hoş açardı bahçelerde baharda,
Yazık, hepsi şimdi soluk gözümde.
Sen olmayınca sevdiğim yanımda,
Bir başka sevgili asla yer etmez benim gönlümde.
Ayrılık rüzgârları amansız esti bu kez,
Tabiat şaşkın…
Ayrılışımıza hayret etti herkes,
Meğer lütfüymüş bu ölümsüz aşkın…

10.09.1979
Erman Ulusoy
Lüleburgaz