Duygu mezarlığı yaptın gönlümü
Aşkı zerre kadar hissetmez oldum
Baktığım aynada gördüm ölümü
Umut dünyasında umutsuz soldum

Dönmem dedin yine döndün sözünden
Ben ne hale geldim senin yüzünden
Gözlerim kapalı koştum izinden
Sensiz en bildiğim yolda kayboldum

Hasretini perde ettin güneşe
Tutmadın elimden düştüm ateşe
Kalmadı gönlümde bir damla neşe
Gülmeyi umarken acıyla doldum

İster pişmanım de, durmadan dövün
İster yaptığınla bin defa övün
Beni boynu bükük bıraktığın gün
İşte ben o zaman kahrımdan öldüm