Artık yüreğimden attım seni
Öldürdüm içimdeki en güzel hisleri.
Mutluluktan uçarak yanında
Yaşadıklarım,
Bir rüyaymış, gerçek sandığım.
Sevgi dolu sözcükler,
Romanlardaymış meğer.
Yaşamda aldatmaca, yalan
Menfaat baştacı olmuş
Bilemedim, aldandım ben.
Önce yalan olan sevgini,
Sonra hiç bitmeyen özlemi,
Sonunda terkedilmenin ezikliğini
Öğrendim senden.
Artık sevgilim değilsin
Çünkü yaşamda sevgi yok,
Sevgili de olamaz.
Bu acı gerçeği senden öğrendim ben.
İçime gömdüm tüm güzellikleri ve seni
Dudağımda dondurdum gülmeyi,
Yüreğime de bir kilit taktım
Kapadım onu tüm sevgilere.
Yirminci yüzyılın sevgilisini de öğrendim
Yüreğinde değil, cebinde olmalı,
Yeşil kağıt parçaları..
Sadece iki hece
Küçücük ama gücü yerinde.
Her şeyi veriyor insana,
Sahte dostu, sahte mutlulukları,
Zaten senin de sevgin sahte değil mi?
Bu dünyada
Saf ve temiz olan ne var ki..
Küçük bir aptalım ben
Neden anlamadım daha önce
Hayatın bu çirkin gerçeğini
Niçin aradım bunca yıl
Saf, temiz, gerçek sevgiyi
Ararken kaybettim tüm güzellikleri.

İzmir