Sevgiliye

Zaman elden alır bilmediğin değerleri
Gönül çalar görmediğin sevgileri
İnsan bazen gülerken sever eğrileri
Yine de çalmadım kendimi kendimden…

Vakit dar gelir bazen yaşamak ister
Bazen de gelene acımasızca der yeter
Sevginin yanında gül ağlar bülbül beter
Yine de saklamadım kendimi kendimden…

Kötülük dar gelir mekanlara
İyilik can verir sevdalı canlara
Gönül acı duyar ama taşır kendini isyanlara
Yine de taşımadım kendimi kendimden…

Tabiat bazen yeşerir bazen sararır
İnsan ruhunda yaşar bedeninde kararır
Melek sensin unutma sende yaşanır
Yine de meleklerden almadım kendimi kendimden..

Sivas – 12.09.2007