Keşke büyümesek…
Hep, çocuk kalsak,
Havaî fişeğe gam katmasaydık
Yansak-kavga etsek, mızıkçı olsak,
Yine çelik çomak, ip atlasaydık

Selâhattin doktor, Mehmet sancılı,
Necdet ilâç yapsa; hani, eczâcı
Ben, öyle baksaydım, boş, acı acı
Oyun bitse, gülmekten çatlasaydık

Hasan’ı bulsaydık bir saklambaçta
Uzun’la Nûrullah aynı ağaçta,
Adnan, taraf tutsa öğlenki maçta
Ama…
‘O serçeye’ taş atmasaydık…

Baba…
Baba, oyunluktan çıktı bu oyun
Güneş ne insafsız, gündüz ne hâin!
Büyüsüne kapılsak dolunayın,
Hep seni beklesek,
Hiç,
Yatmasaydık…

Ankara – 2005
Kaynak: Keşke Yazılmasaydı