Söylenmemiş şarkıların son nakaratyım aslında.
Ağızlarda sakız değilim şimdilik,sadece yapışkanlığı geçmiş bi etiket.
ޞimdilerde rafa kaldırdığım yarım kalmış bi aşkı tamamlıyorum senin için.
Belki kabul olur diye dua ediyorum tanrıdan gizli.
Bütün dinlerden aminler çalıyor;ve bi ateistin inançsızlığına yerleştiriyorum her birini.
Gün oluyor senden kalan yaranın kabuğunu
Kaldırıyorum, içim sızlıyor ardımsıra aldırmıyorum.
Gidişin kanıyor gelişinde sakladığın ayrılıklar için.
Hem artık ikiye de tam olarak
Bölünebiliyoruz, geriye sadece sen ve ben kaldığımız için.
Dedim ya söylenmemiş şarkıların son
Nakaratıyım artık; ama ne senin ne benim ne
Biz için, sadece ” kimse” için yapışkanlığı geçmiş bi etiket.

Beyoğlu / İstanbul – 15.05.2007