İçimde akşam oluyor, bir Eylül sabahı
Sonra ansızın bir rüzgar kopuyor,
Kararsız esişleriyle duygu sersemi oluyorum.
Kopuyor birşeyler teker teker dalımdan
Ve yalnız, biçare kalıyorum.

İçimde hazan oluyor bir akşam vakti.
Gün sıyrılıp gidiyor, yarının telaşıyla
Beyaz güvercinler uçuşuyor adsız topraklarımda
Karanlığın korkusuyla,
Kaçmak istercesine kırık aynalardan.