Ağzında tekrarlayan jilet tadı
Yaşanılan yıllar yeni bir ad koyamadı
Gece yürürken
Gölgesinden korkarak
Ve hepten aynı nakaratı mırıldanarak
Olmadı ve olmadı
Oysa
Ve eğer hala o ise yada oysa
Bilmez her dervişin aynı ikilemi yaşadığını
Her meydanda barış için savaşıldığını
Hayata başlamak ister
Gülerek
Ya da hayata gülerek başlamak istemek
Mahzun ve acı
Ve mahzun acılara terk�
Bir o kadar da ürkek
Birbirine yaslanmış iki el
Tek yürek.
Arkasına bakmaması
Gölgesinden korkmasından
Bir ışık huzmesi yayılır ya titreyerek
Yıllardır yanından ayırmadığı gaz lambasından
Öyle ya bilmez modasının geçtiğini gaz lambasının
Utanır başkasının sormasından
Aynı utandığı gibi ekmek için yanık ellerini açmasından
Bilmez her iyinin varlık sebebinin kötülük olduğunu
O yüzden
Hayata başlamak ister
Gülerek yeniden
Oysa bilmez ikinci adresidir onun
Tükenmişlik
Saniyelik kirası
tinerinden
balisinden,
Oysa bilmez utanmasını adından
Ve kurtulamaz bu kör tebessüm sıfatından
O ıssız sokakların ıslığı
Tüm şehre ağlayan bir bankamatik kapısından