Kim yazmışsa adını senin yanına,
Hangi kendini bilmez sonbahar;
Dökmüşse üzerine yapraklarını,
İşte o vakittir,
Gösterir bencilliğini aşk,
Korkarak, susarak, sensizliğine,
Bizi hiçe sayar sezsizliğinde.

Çok büyük çabadır sevmek,
Çok büyük yangındır;
Söndürülmeyi bekler sezsizce
Uzaklarda bir yerde, ağlayan bebekdir,
Döker gözyaşını gizlice.

Asidir kimi zaman sensizlik
Kimi zaman asil bir rezillik…
Kapanır bulutlar, kararır
Siyah bir yalnızlıktır bu;
Korkmak, sükûnetinde sensizliğin.

Limansız bir adadır kimi zaman
Senden arta kalan,
Bazı hasrete küfür, bazı yalan
Ama ne varsa elde
Sevgidir korkuyu mazur kılan;
Sükûnetinde sensizliğin…