ޞimdilerde hep yağmur yağar
Bulutlar sanki elinden oyuncağı alınmış çocuk gibi
Ve sen gelirsin esen rüzgarla
Kokun gelir tenin gelir tenime
Çıkar amansız kararsız bir fırtına
Korkuları beş geçe

Ne içtiğini anlarsın ne yediğini
Ne de niye düşündüğünü
Zorla ağlamak zorla gülmek istersin delice
Belki de çıkmak istersin girdiğin delikten
Korkuları beş geçe

Bir yürek kalır avuçlarında
Yarası iz bırakan
Hatıralar gelir kül olmuş bir gemi gibi istirityelerin üstüne
Denizi de geçer okyanus
Korkuları beş geçe

Nerde kalırsan ordan başlamak istersin
Birden susarsın konuşmazsın
Yatıp uyumazsın içinden gelir ne gelirse
Korkuları beş geçe

İstanbul – Kasım 2003