akşam çözmeğe çalışıyor kanlı yükümü
ufukta, bindirmek için sırtına günün

sonra uğurlar sessizce onu
yine buyur demeden -zaten demese de-
yarın aynı saatte geleceğini biliyor

gecenin kıvrımları çok çeşitli
umutsuzluk, korku, acı ve hiçlik
ay düzeltiyor göğün buruşuk kumaşını
yepyeni ütüsünü üstünde gezdirerek

yıldızlar ışıldayan düğmeleri
bu güzel giysiyi ancak ölüm giyebilir
alnında şafağın büyülü tacı
karanlığın kralı böyle gelebilir!…