ޞimdi sen gidiyorsun,
Karanlık gecede bir yıldız kayıyor.
Görkemli başladın,
Sessiz sedasız bitiyorsun.
Oysa ki ben sana,
Mutluluğa açılan kapıların anahtarlarını,
Sorgusuz sualsiz vermiştim.
ޞimdi her nefes aldığımda,
Daha fazla yaklaşıyor bana bu dört duvar.
Çıkıp gitmeye çalışsam da,
Yol vermiyor bana kilitli kapılar.
Ölüme teğet geçiyorum ve ardından,
İçimden bir ses geçiyor yalvar-yakar,
Gel de beni bu kuytulardan çıkar.

Adana – 15.07.2002