Iki gram peynir
Üç adet zeytin
Bir domates
Ve kuru ekmek

Savaş sirenleri yankılandı şehre
Sığınaklara koştu insanlar
Bombalar patladı evlerde
Çocuk ve kadın
kimseye acımıyor bunlar..

Kuşatmalar
bombardımanlar
Ölen insanlar
sakatlar
Kan ve revan
İnsanlık dışına çıkmış
bir savaştan
arta kalan bunlar..

Türkülerin bağrını delerek
Çalışıyorlardı Lübnan’da
işçiler
Bombalar altında
savaşın en kanayan yarısında
Iki gram peynir
Üç adet zeytin
Bir domates
Ve kuru ekmek için…

Sokaklar çalkalanır
ޞehir bombalanır
Binlerce masuma böyle kıyılır
Bir kaleşnikof mermisinde
bin yıllık uykudan uyanır insanlar
Daha yedisine girmeden
Kaybederler
elinin emeklerini
ilk göz ağrılarını
sevmeye kıyamadıklarını..

Bağırlarını delelim türkülerin
En derininden,
incesinden…

Namlulara hedef yurdum
Siperlere koşalım artık
İçecekler kanımızı yudum yudum
Öldürtmeyelim çocuklarımızı kurban olduğum..

Göklere yazalım adımızı
Gecenin beşinde çıkalım dağlara
Ezdirmeyelim torunlarımızı
Gönüllü gidelim öbür dünyaya…

Ne önemi var olmasın tüfeğimiz
Bizim bedenimiz ondan da öte
Ne önemi var ki olmasın mermimiz
Bizim dişlerimiz ondan da sivri..

Göklere yazalım adımızı
Gecenin beşinde çıkalım dağlara
Ezdirmeyelim torunlarımızı
Gönüllü gidelim öbür dünyaya…

Zürih/İsviçre – 20.07.2006