Olmadı be güzelim
Bir türlü olmadı.
Yapamadık, başaramadık
Gözlerimiz buluştu,
Kalplerimiz sevişti,
Ancak dillerimiz sustu,
Aşkımızı itiraf etmekten korktuk.
Hararetten çatladı dudaklarımız,
Sunulan aşk şarabından,
Bir yudum bile içmeye korktuk,
Yangın yerine dönen yüreğimiz,
Göklere yükselen alevlerini,
Gizledi kimselere göstermedi.
Yaktı kavurdu ikimizi de,
Sesimizi bile çıkartamadık,
Belki korktuk kül olmaktan,
Keşke kül olsaydık da külümüzü,
Ferhat’ın ޞirin’i için,
Delerken öldüğü dağlara,
Kerem’in Aslı’sı için
Yandığı çöllere serpselerdi.
İkimiz de sevmiştik oysa,
Yine de yandık bittik.
Dönüp de bir bakalım beraber,
Geriye ne bıraktık bu aşktan.
Sen meçhulden gelen,
Gösterişli bir gemiden indin bu limana,
Yine meçhule yelken açan gemidesin.
Belki geldiğin yere döneceksin,
Belki de yeni bilinmeyenlere,
Dur! sormayı unuttum ben sana,
Nereden gelmiştin bu limana?