Hatırlar mısın ilk göz göze geldiğimizi?
Küçüktük, ufacıktık.
Sen, etrafa gülücükler saçıyordun
Ben çekilmiş bir köşeye seni düşünüyordum.
“Nasılsın” ile başlamıştı aşkımız,
Aşkla anlaşmıştım, vefasızlık etmeyecekti.
Bir ömür boyu sürecekti sevgimiz.
Söz vermişti bana güneş,
Senin güzelliğini kıskanmayacaktı.
Ay parlak yüzüne baktığı zaman utanacaktı.
Kutup yıldızının gösterdiği yön yalnız sen olacaktın.
Sevgili, hatırlar mısın o günleri?
Uçsuz bucaksız yaylalarda el ele koştuğumuzu,
Dağlar bu mutluluğumuzu kıskanmış gözyaşı döküyordu.
Gece aydınlığım, rüyamda sevgi kaynağımdın.
Hüzünlü olduğum anlar mutluluk kaynağım sendin.
Küçüktük, ufacıktık.
Samimiydi bütün duygularımız.
Kalbimiz bir çocuk saflığıyla çarpıyordu.
Meğer hayatta neler varmış.
Ayrılık haberini postacı getirmiş:
Tayini çıktı babanın demişti.