Bugün düğmelerimi iliklemeni isterdim
Be yaptım ama olmadı
Bilirsin bir türlü beceremem
Bu yüzden bana hep kızardın
Ama hoşuma giderdi benimle ilgilenmen
Tıpkı bir çocuk gibi
Düğmelerimi ilikleyip ayakkabılarımı önüme koyman
Ve tatlı bir öpücükle beni işe uğurlaman.
Dört gözle beklerdim işten döneceğim saati
Eve dönüp seninle baş başa bir akşam yemeği yemeyi
Sonra dizlerime yatıp saçlarını okşamayı özledim
ޞimdi tek başıma yiyiorum akşam yemeğimi
Tek başıma oturuyorum akşamları evde
Ben seninle birlikte gülmeyi özledim
Nasıl da mutluyduk oysa o günler
ޞimdi bir boşluk aldı yerini
Resimlerin ve hatıra dolu ev bir de
Ben sana sarılıp uyumayı özledim
Sıcacıktı kolların huzur veriyordu bana
Hep anne olmak isterdin
Yavrumuzu kucaklayıp dizlerinde uyutmayı
Bana bir gün baba olacaksın derdin
Ve daha çok çalışırdım
Sokaktan geçerken bebek arabalarına bakardık
Sonra alış veriş yapardık
Doğacak çocuğumuz için
Çoğu zaman yorgun dönerdim işten eve
Ama eve dönüp de seni gördüğüm zaman
Tüm yorgunluğumu unuturdum bir yaz akşamı gibi.

Seninle sabahlara kadar oturup
ޞarkı söylemeyi özledim bir eylül akşamı gibi
Bilmem farkında mısın
Hala alışamadım yokluğuna
Nasıl, nasıl da alıp gitti seni benden felek
Doğum sancın tutmuştu
Soluğu hemen hastanede almıştık
Artık vakit gelmişti
Baba olmaya çok yaklaşmıştım
İçimde hep bir korku vardı
Saatler geçti hiçbir haber gelmedi
Heyecanım yerini korkulara bıraktı
Ve sonunda doktor çıktı ameliyathaneden
Başı öne eğikti bir suçlu gibi
Sonra başını kaldırıp yüzüme baktı
Ne söyleyeceğini çok merak ediyordum
Doktor dedim,
Yüzüme baktı ve başın sağ olsun
İkisini de kurtaramadık dedi
Nasıl olurdu bu
Çocuğumuzun odasını bile beraber hazırlamıştık
Kendi ellerimle boyamıştım odasını
Her şeyi hazırdı
Bir tek kendisi yoktu
Üstelik bir de sen yoksun
ޞimdi nasıl gülerim söyle
Nasıl özlemem seninle yaptığımız her şeyi
Nasıl yaşarım bir ömür boyu bu acıyla
,hep mutlu olmamı isterdin
Bunun için elinden geleni yapardın
Ama artık mutlu olamam gülemem
Anla beni bir tanem
Senin yokluğunda artık mutlu olamam.

Mersin / Tarsus – 02.05.2006