Alnızlık büyütür beni
Yalnızlık ki dipsiz bir kuyuda
Sonsuz bir okyanus derinliği
Elimde yıldızlardan bir demet
İçimin karanlıklarında sukunet
Ne yana gitsem çıkmaz sokak
Ne yana koşsam kayıp kent

Sırılsıklam bir serçenin
Solgun bakışlarında çaresizlik
Ve dört duvar arasında yalnızlık
Garip bir döngüye kaptırmış kendini
Yarım yamalak mutluluk kırıntıları
Sabra tahammülü yok artık bakışların
Ne yana dönsem sonsuzluk
Hangi yüzü görsem hasretlik

Zehrini kusmak istercesine
Rüyalarıma girer bir engerek
İstemiyorum, görmeyin yüzümü
Ne olur bakmayın gözlerime
“Beni ölüm bile kabul etmez” bilirim

Ölüm sonrası ilkindiler
Ve ikircikli kuşlar penceremde
Yeryüzü aydınlık
Ruhumun karanlıklarında kayboluyorum