Aman beyim boş ver, neyine gerek
Vatandaş kapıda bekleyip dursun.
Yaslan koltuğuna laf ver gülerek
Onlar da kapıda hayaller kursun.

Sabah geldin, otur, şöyle nefesle
Dostun gelsin, karşına al hevesle
Ara sıra bir garip bul kafesle
Demesem de zaten arar bulursun.

Yudumla kahveni oh… çek derinden
Emir ver zevata, kalkma yerinden
Sıcak çarpar beyim, çıkma serinden
Maaşın makama gelir, alırsın.

Umutla gelmiştir girer içeri
Haşlarsın bir güzel çıkar dışarı
Keyfin kaçtı yine oldun haşarı
Gelsin sade kahven neş’e bulursun.

Ankara – 18.10.1983