Nisan ve sen
ޞubat ve ben
Ve iki bedenin
Yeniden doğması gibi bir 5 Temmuzdu
Neredeyse o son ihanetlerin başladığı
Yaşanan onca aşk dolu günlere gölge kalan.

Üst üste iki hain Kasım
İlki pimi çektiğin, ikincisi ipi çektiğin
O tertemiz meleği iblisine peşkeşin!

Helalliğin halâ bende, mahşere kadar dursun
Alev kanatlı, alıcı bir kuş olup başında dolansın
Ancak o kızıl kıyamet gün, o hesapta senin olsun
Peki şimdi, balçıkla abdest alıp günahlara
Teninle tende yedi rekat secde ederken
Peki şimdi
Bari haramlara yaranırken mutlu musun?

Benden geçti acılar, onurumla başım dimdik,
Ruhuna Fatiha bile okudum
Bıraktığın tüm kir pas ve yalan aşkın.

Biliyorum, çok iyi hemde
Benim acımdan ağır olacak hesabın
Evvelden bir sen bir bizimdi tertemiz hayalim,
ޞimdi herkes nefsi ile hergün yenisi ile vebalin.

Sevinçlerimize gebeydi sattığın,
Ve şimdi geçti gitti Gün/Eşin
Geçmiş olsun hem sende hem sana Gülen/Ay ın

Pırıl pırıl bir karanlıkta kayboluşlara ne iştahmış sendeki
Üzerine çektiğin atlas sema varken yıldız yıldız bendeki
Ne iştahmış ne?!
Ne korkunç inatlı bir karaymış beyaza, içindeki
Ama emin olki artık, artık emin olki
Kulaklarımla da kalbimle de sana sapasağırım

Aslında bugün sana
Ne güzel hediyeler vermek isterdim
Ama bırakmadın ki, bırakmadın sana ait güzel hiç şey
Bırakmadın!
Dilinden lafzı düşmeyen ama yürekte Allahsızım
Bırakmadın!
Kala kala bir tek armağan var,
Al yine, bir kez daha al!… Al sonsuz kadar,
Sonsuza kadar boynunda borç kalsın armağanın
Al! senin olsun bugün aşk kadar güçlü kahrım…

Acı nedir asıl bilmedin hiç sen, hep zannettin,
Bana da birlikte taşıttıp yaşattığın
Bak gör bak gör daha henüz hissetmediğin yangınların,
Sızı sızı büyüdükçe, bekle gör aah yalancım,
Bekle kırdığın kanadım, beklede gör,
Nasılda dayanılmaz hâl alacak arttıkça korkunç sancın.
Kimselerce taşınmaz olacak, mutluluğa dair ne varsa
Delik deşiklerinden sızıp akmış olan ömür bakracın…

Nisan sen
ޞubat ben
Temmuz ikimizdik
Temmuzlar, Ağustoslar
Kasımlar ihanet ihanet
VE SEN! SEN ALLAHSIZ!
ALLAHSIZ YİNE DE SEN RAHAT ET!
Nasılsa kalmadı o kadar, nasılsa o lanet acın!

İskenderun – 22.04.2007