Nöbetim tuttu gene
durgunlaştım, ellerim gözlerime uzandı
sakladım bende kalan varlığını
daldım bir boşluğa
dudaklarım lanet okurken
gözlerim gel diye yalvarıyor sana
sei kesilmiş yüreğimin
aşk ile nefret arasında sıkışıp kalmış öylece
nöbetin tuttu gene

Her gelen sen
her giden sen
bir hayal kuruyorum
bir şiir yazıyorum
bir resim çiziyorum
bir gül kokluyorum sen

Kurudu dudaklarım
türkü gibi okurken seni
ve tüketirken senli muhabbetlerde nefesimi
tufan oldu sözcükler gözlerimde
ağlattın sen yine beni
nöbetin tuttu gene

Yalnızlığım artık karartırken içimi
saçlarımı okşayan ellerin geldi aklıma
durup bakmak istesem yüzüne
binlerce isyan çıkar ağzımdan
hissetmek için ellerini doyasıya
çevirdim yüzümü boşluk tarafa
korkuyorum bir kez daha kaybetmeye seni
korkuyorum bir hayalini daha kaçırmaya yanımdan
nöbetin tuttu gene

Sıkıldım
sensiz seninle ettiğim sohbetlerden
sensiz okşadığım saçlarından
ayrılık ne gerektiriyorsa artık
unutulmak ve unutmak gibilerinden
ve bencillik çarpacaksa gözlerime
hayalleri ben kurduysam ve benim için ise sadece
sensizde yaşıyorsam hiç usanmadan
seni unutuyorum
nöbetim tuttu
gururdan öte….