O yüreği sevmekten yaralı
ޞiire aşık bir insan
O da herkes gibi
Payını almış dünyadan
Kimi gün ağlamış, kimi gün gülmüş
Kimi gün vurulmuş, kimi gün düşmüş
Taş olmuş susmuş
Kuş olmuş uçmuş
İncinmiş, kırılmış, küsmüş
Kimini deliler gibi sevmiş
Yıldızlar gibi yüceltip övmüş
Kiminin yüzüne tükürmüş, sövmüş
Bir kere yaşamış, bin kere ölmüş
ޞimdi ‘bir avuç gözyaşı’
‘Bir demet şarkı’
Ve bir de bu ‘uykusuz şiirler’
Ardından kalan…

İşte son perde
İşte son sahne
İşte