Aradığın gölgeler değişimin rengini beraberinde getiriyor
Ben diye başlayan her cümlenin sonunu görür gibiyim
Daha yaşlanmadım enginliğin bahçesinde yürüyecek kadar
Kararamadı bakışlarım hayatın sismik egoizmine inat
Rüya görmekten sıkılmış paranoik düşünceler bahçesi
Ve
Artık sana eskisi kadar muhtaç olmadığım fikrine kapılıyorum
Halbuki varlığını atıyorum beynimin düşüncesiz nöronlarına
Bazen göstergeler benzer değerler taşır iç dünyalarında
Geriye dönüp baktığında saymaya fırsat kalmaz artıkları
Sen tanırsın gerçek isminin geçmişteki ilk harflerini
Ve
Karanlık tarafın gölgesine taşıyan güzellikler abidesi
Huzursuz gecelerin dar kalıplarına paylaştırdığım gözler
Gergin bekleyişlerden bakışını alan olağan renklerin demeti
Yine beni iç dünyamla baş başa bırakmaya gidiyorsun
Yalnız solgun suretler bencilliğini göstermekten çekinmez
Ve
Bu duyguya sımsıkı ibadet eden yorgun basamaklar
Teker teker ihanetin son ayağına bahislerini atıyorlar
Uygun anı bekleyen avcı varlıkların sezgileriyle hayat
Nasıl oluyor da bezgin bedenlere emir yağdıramaz oluyor
Sahnenin son oyuncuları mekanı talan ederken olgunlaştı
Ve
Nicel duygular selinde kavrulan karamsar sensizliğim
Dış etkenlerin basit çabaları karşısında son derece güçlü
Yarı yarıya senden ibaret hayat çizgimi uzatmaya karar verdim
Varoluşunu kaynağına su vermeyen insanlarla dolsa da gezegen
Belirsizlik her zaman ardında iz bırakmaya mahkum kalacaktır.
Ve
Ardımdan koşmak isteyenleri
Bir kez daha uyaracağım…

08.01.2002