Görmediysen halimi bilmezsin
Her gece kaç cenaze çıkar bu gözlerimden
Resmin sanki ateş
Ellerim yanar hasretinden
Görmediysen en son halimi bilmezsin
Her şafak vakti kaç veda dökülür yanaklarımdan
Gözlerin sanki nefes
Bakmayınca ölüyorum sensizlikten
Görmediysen bilmezsin halimi
Suya muhtaç toprak nasılsa öyleyim
Üsküdar dikiliyor karşıma karşıma
Ve ben sana uzaktan bakıyorum

Görmüyorsun halimi ben yaşıyorum
Her yağmur damlasında bin bir parçayım
Menekşeler avuçlarında özgür, ben tutsak

Sen yoksun
‘biz’ hiç olmadık zaten
bunların ardından
görmediysen halimi bilmezsin.