ޞimdi başka bir şiirin satırlarındayız artık…
Çok sesli şarkılardan, şen çocuk suratlarından uzak mısralarda,
Bin ışıklı bayram sefalarından da başka.
Fethedilmiş bir kentin yitik insanları gibiyiz.
Hüzünlü ve saklı tutulmuş cümlelere sığıntı.
Hangi ellerden kayıp düştüğümüzü kimbilir?
Ne o eski gülüşlerimiz, ne de çabucak geçen mazimiz.
Hiçbir hatıra bugünümüzü mutlu kılmıyor.
Nasıl yar, hangi çok bilinmeyenli problemi çözemedik biz?
Hangi fala sordumsa cevap vermiyor.
Güne düşmüş yarasalar gibi aptal,
Gözlerimizden uzak çizgilerde bakışlarımız
Öylece dalıp, derinlerden kimbilir ne çıkaracağız?
Sevdamız değilse ellerimize değen
Kocaman bir hiçtir yar
Bunca zaman verdiğimiz tüm savaşlarımız.