Kapındaki sadık köpeğin,
Bir değeri yok ki hayatında,
Sever işte sahibini köpektir,
Kapıda bırakırsın.
Unutursun.
Bir gün gelir de,
Üşüdüğünü söylemez sana,
Söylemez ki, geceleri aç kaldığını,
Karşına gelip de titremez,
Susar.
Söylemez, köpektir işte,
Hani çok sevdiği kemiği vardır,
Vitrin önlerinde bakıp kaldığı,
Bakar da bir türlü alamaz.
Severde kimse bilmez gibi,
Köpektir der geçerler,
Köpektir işte…
Anlatamaz ki,
Masum bakışları, yalnızlığı,
İteleyip söverler işte,
Kovalarlar,
Yine dönüp sövenleri sever,
Köpektir,
Bin tekmeye, bir kemiği değişir ya,
Affet bir köpeklik ettim,
Sevdim…

03.05.2002