Sahili dolaştım bu akşam üstü.
Issızlığın ortasında buldum kendimi.
Dinleyenler yoktu artık,
Martıların sesini.
Ne simitçi çığırtkan vardı ortada,
Ne de yapışanlar paçana.
Sarmış dört bir yanı,
Sonbahar kalıntısı bir hüzün.
Koca çınarlar şaşkın,
Kaldırımlar üzgün…

Neydi o ışıklı geceler.
Nerede ?
Nerede, koyun koyuna gezen sevgililer.
Kavgalar,
Barışlar,
Nerede kahkahalar.
Çay kokuları ertesi,
Çilingir sofraları…
Çınlatmıyor artık kulakları
Ayrılık şarkıları.

ޞimdiden özlemeye başladım,
Mart akşamlarında,
Yaşanacak sevdaları.
Özledim,
Sır yüklü yürekleri.
Çok özledim,
Aşk kokan parfümleri.
Neredesin ey,
Kuytuları mesken tutan sevgi.

Bak siliniyor şimdi,
ޞu son güz yağmuruyla,
Bir bir ayak izleri.
Ne sazdan eser kaldı geriye,
Ne o insan selinden bir salınma.
Geçip gitti işte,
Hayatın lirik bir parçası daha.
Bir burukluk içimde…

Bilirim ki…
Kendine özgü bir güzelliği vardır,
Her mevsimin,
Her gidiş,
Dönüş biletidir gelişin.
Bilirim…
Bilirim bilmesine de,
Derin bir iç çekerim yine de.

1988