Ben ki samanyolunda gezinen karıncayım
her yıldız kum tanesi ayağımın altında
geceler seyre dalar yaşadığım aşkları
her aşktan binbir yıldız yanarak düştüğünde
kainatı aşarım, zamandan da aşırı
bir ışık demetine ruhum dönüştüğünde
bilirim ki o zaman sonsuzun tacındayım
oysa samanyolunda gezinen karıncayım

birer damla kan benim yüreğimde yıldızlar
duygular yoğunlaşıp fezaya yağdığında
dolaşırlar en ücra köşesinde tenimin
boşluktan süzülürken abıhayatım benim
her yıldız bir hücresi oluyor bedenimin
tutuşur ateşinde aşkın, ruhum bedenim

erir gözbebeğimde en hoş edalı kızlar
birer damla kan benim yüreğimde yıldızlar