kaybolup giden saniyeler tanır beni
koluma zamanı taktığımdan beri
ellerim gülümseyen yüzüne bakar
her kaşın kalkışında kolumda hareket eder zaman
korkarım içimim metobolizmasından
kalbime söz geçmez zaman geçtikçe
ilerleyen duvardaki tik taklar
bileklerim zamanı taşıyamaz olur zaman gelir
sen benbeyazlar içinde sabit
zamanı durdurmak mümkündür bir fotorafta
ellerini sar boynuma şimdi
kollarım zamanı çekerken geri
başarısızlıklarımızı durduralım bir kalemde
çek şimdi
parlayan ışık iyice belli etsin cizgilerimizi
beni kolumdaki zamanla gömün
unutur saniyeler sonra beni