Barışı bekledim
Sürekli savaşarak.
Yalnız kaldım çoğu zaman,
Kopup giden uçurtmalarımın ardında,
Hasretine kavuştum…
Gözü kör yalandı aşk;
Ve diğer yüzü ben bilmesem de sıcaktı.
Bulutlar titriyordu
Sürekli savaşarak.
Yanlış yazdım adını çoğu zaman,
İzmarit kokusu ellerimde kaldı.
Hayaline koştum…
Sözü bir gerçekti ayrılık senden sonra;
Ve diğer yanı sen bilmesen de çok acıydı.
İhtimaller denedim
Sürekli savaşarak.
Yazgı saydım çoğu zaman,
Kavuşmak kaderdi, gene de sevmekti kavuşmadan.
Hikâyeler okudum…
Özü gizli sensizlikti yaşamak;
Ve diğer taraftan hiç kimse bilmese de korkaktım.

Sürekli savaşarak yara aldım,
Öldüm de çoğu zaman.
Beyaz güller kan damlattı gecelere.
Bazen de öldürdüm sevdiklerimi,
Sevdiklerim büyüdü gözlerimde.

Yıldızlar gece çıksa da ayyuka,
Gündüzleri de olurlardı.
Kimse görmese de olurlardı.
Sıcağına yenilirdi güneş,
Kar taneleri ayazda üşürdü,
Sürekli savaş vardı.

Yıldızlar gece doğardı,
Güller sabah güneşiyle,
Geceler bitti, güneş tutsak artık.
Savaş bitti kaybettim.

Seni sevdim
Sürekli savaşarak.
Yaralı kaldım en sonunda,
Parçalanıp giden yüreğim kaldı.
Hiç kimseyi yaşadım…
Ardında bozgun yaşamaktı savaş,
Ve diğeri yaşamı da ölümü de kaybetmekti.
Kaybettim…