bizdik yüzyılların nadasına barış eken
insanlığın ilk vuruşmasından bu yana
karanfilleri “mutlaka yarın”lara büyütürken
ne tufanlar
ne yangınlar yaşadık

ak güvercinler
barış sevdalılarının ellerine konarken
ağzı puroluların
on altısına basmamış semraların yasak yerlerindedir gözleri
ve çağdaş tanrıların sunakları için
körpe bedenlere çalınmaktadır karanlığın tamtamları

insanlık ırmaklar bağlarken defnelerin neftisine
zeytin dalları örmedeyken özgür başlara
çağlalar daha değmeden çağla gözlülerin dudaklarına
karnındakini koyunlamadan taze gelinler
içeceği can
yunağı kandır petrolle beslenenlerin
dünyanın bir dilim peynir kadar önemi yoktur gözlerinde
bölüşüp meze yapmak için şehvetlerine
ve hiçbir peygambere tanrısının anlatmaya gücü yetmediğidir
sam atını mahmuzlayan ares’in gösterdiği cehennem

bir kez düzen düşlememiş isterik kalemler
yeni dünya masalları yazmaktadır çocuklara
füzedir
nükleer yıkımdır
ölümdür
sakatlık
açlık
ve yokluktur kahramanları
zaten yoktur başka kahramanlıkları

bizsek yüzyılların nadasına barış eken
insanlığın ilk vuruşmasından bu yana
bizsek tüm bunları bilen tamı tamına
oksuz
kılıçsız
topsuz
mitralyözsüz
füzesiz
kollayıp
büyütensek “mutlaka yarın”ların karanfillerini
belli ki
yeni tufanlar
yeni yangınlar yaşayacağız
ve barış uğruna
insanlık onuru adına
savaşlara karşı olacağız

dünyanın esenliği senin direncindedir
ey gerçek insan
öldürenler hep yok oldu ölümlülükleriyle
“ölen hayvandır insanlar ölmez”
pir sultanlar
nesimiler gibi yaşayacağız
sazımızla sesimizle
şiirimizle sözümüzle
savaşsız bir dünya kuracağız