Avare avare gezdim bu gece
Kendimle
Çiğ düştü
Boşa geçen ömrüme
Kar yağdı saçlarıma
Kıştan önce
Bomboş kaldırımlarda…
…
Elimin ayasında
Kırık
Ve
Kesik
Kader çizgisinde yürüdüm
Saatlerce
Parmak uçlarım sızladı ilk önce
sensiz
Topraksız
Duadan yoksun
Bu son eylülde
..
Tek
Ve
Düz bir çizgi vardı alnımda
İtinayla alınmış evlek gibi…
Kaşlarım çatılmadan
Kendimle küsmeden
Kafa tasım atmadan önce
…
Aynada kendime baktım
En iyi kendimi ben biliyordum
ޞeytandan önce…
…
Neticede
Rahmetten yoksun
Bereketsiz
Çorak toprak gibiydi
Alnım
Secdenin yoksunluğunda…
…
Hep sen oluyorsun
Allah’a yaklaştıran da
Uzaklaştıran da…

Alaca/Çorum – 19.09.2007