birazdan gelecek vakti ayrılığın
işte o anıdır ölümle yaşamın tam ortasında durmanın
çıkıp giderken bir elvedayı çok görme bana
kalbim sökülürken yerinden benden sana bir nida
dur gitme daha…

katlanırım sanma çaresizlikten sensizliğe
yol görünür o vakit gitmek gerekmekte
alırım ceketimi sırtıma başımı öne eğip
giderim mutlak ebediyete kaderimmiş deyip…

bir şarkıdır artık adın ezber dilimde
bu kaldırımda bir sefil mütemadiyen gebermekte
olsun bana senden artık tek yadigar
gözyaşımla ıslattığım dizeler bu son satırlar…

demek şimdı pervasızca çekip gidiyorsun ha?
aşksa bu ölüyorum haberin ola.
yalnızlığın acısı titretse de vücudumu her nefeste bin defa koysa da bana
tutulur dilim diyemem bir de olsa “ah” sana…

bir dilenciyim artık köşe başında ah edip inleyen
senden ne para ne de pul yalnız kalbini dilenen
bakarsın ama tanıyamazsın gözleri kaymış bu çehreyi
bilemedin incitmeden o masum gülleri dermeyi…

son yolcusu da hazırdır artık ayrılık gemisinin
lüzum yok ağlama düşmesin yaşı gözlerinin
gömsünler beni ücra ıssız bir yere
bir gül koy başucuma son görevindir senin bu sefil dilenciye…

10.09.2005 01:18