Serpil Mansur’a

Kirpiğimin ucunda bak bir damla gözyaşı,
Sen giderken ardından bakıp durmak ne acı,
Yolun artık uzak bana, sonu ise yabancı,
Yıkılsam da yerlere zalimsin ve sen bir yalancı.

Tuttuğum sadece bir parça köz elimde duman,
Düşünmezsin neden arkanda hiç yok mu kalan,
Parçalanmış yüreği biçare giderken meçhule dalan,
Kaybolan sen değilsin senle birlikte güneşi batan.

Giderken gülüm dönüp bakman bir ahde vefadır,
Senle bu ki son bakışmamız benim için sefadır,
Çektiğim sayende aşkından bir yudum cefadır,
Yalnızlık öyle derdime kader ki aklıma cezadır.

Ünye – 13.03.2006