Sen gittiğin günden beri
Hiçbir şey aynı değil
Görünüşler, yüzler hep aynı kalsa da
İçimde yeniden sensizliğin fırtınaları başladı

Sen gittiğin günden beri
Menekşelerim açmaz oldu
Ben her akşam olduğu gibi
Okşayıp yapraklarını konuşsam da onlarla
Göstermiyorlar bana yüzlerini

Sen gittiğin günden beri
Zaman aynı zaman değil
Birlikte olduğumuz mekanları terk ettim
Uğramaz oldum semtlere bile.

Sen gittiğin günden beri
Konuşmuyorum kimselerle
Ortak arkadaşlarımızı bile sildim rehberden
Biri adını anar diye.

Sen gittiğin günden beri kokun hala tenimde
Yastıkları değiştirmedim
Yıkamadım çarşafları
Kokun kaybolur diye

Sen gittiğin günden beri
Hiç gülmedi kalbim
Sevmedi hiç kimseyi böyle, sevemez de
Sen bende yaşadığın sürece
Kalbim sende olduğu müddetçe

Sen gittiğin günden beri
cumalar aynı değil
İfade etmiyor bana hiçbir şey
Acele etmem, o telaşı, heyecanı
Yaşamam gerekmiyor
Çünkü sen gelmiyorsun

Sen gittiğin günden beri
yeniden başladım ağlamaya
Yeniden küstüm hayata, insanlara

Sen gittiğin günden beri
Yeniden başladım yazmaya
Seni sonsuza dek anabilmek için
Seni mısralarla yaşayabilmek için

29.05.2003