sen benim anamsın İstanbul
süt veren, bakan, büyütensin
yüreğinin baş köşesindedir yerim
sen de öylesin bende, bilirsin
soğuk kış gecelerinde üşürüm
koynunda ısınırım anam İstanbul

sen benim babamsın İstanbul
hiç incitmedin beni ezelden beri
ne de mübarek adamsın
ağarıvermiş saçların erkenden
dert etme, böyle de güzelsin
seni çok severim babam İstanbul

sen benim kadınımsın İstanbul
bir görüşte aşık olduğum
adına şiirler yazdığımsın
çocuklarımın anası, can yoldaşım
yeminle yola çıktığım hayat arkadaşımsın
yoluna baş koyduğum kadınımsın İstanbul

sen benim çocuğumsun İstanbul
ruhumun besini, aşk meyvemsin
seni öperim, koklarım, ölesiye severim
oyunlar oynarım senle, koşarım ardınca
gün be gün büyürsün görürüm; ama olsun
gözümde hala küçük çocuğumsun İstanbul

sen benim her şeyimsin İstanbul
bilirim; sen bensiz de olursun ama
ben sensiz bir hiçim İstanbul