Bir durgunluk sarıyor ruhumu
kalemim her anı yansıtmak istiyor mısralara
anlıyorum parmaklarımın ucundan başlayarak kavrulduğumu
yaklaştıkça bana daha çok hasret biniyor omuzlara

bulutlar ayaklarıma kadar iniyor
bir boşlukta hissediyorum kendimi
zaman bozuk kum saati gibi akıyor
dokununça dudağın yanaklarıma
hatırlamayorum hiç bu kadar içtiğimi

sen yanımdayken ben başkalığı tadıyorum
sımsıcak esen rüzgar o zaman giriyor pencereden
ayrı bir nefes alıyorum ta içten
nasıl değiştiğimi ben bile bilmiyorum….