Güneş ilk kez benimle doğmadı belki
Ama son batışını benimle yaşayacak
Gururla doğduğu o karlı yamaçtan
Buruk bir kederle,
Boynu bükük batacak
İşte o zaman anlayıp,
Belki de ilk kez ağlayıp
Vefasızlığının farkına varacaksın.
Her sabah gördüğün aynadaki sen
O sende, seni var eden ben
Hiç çekinmeden
Tereddüt etmeden
İnandırmaya çalıştığın gözden
Süzülen damla yaşlar anlatacak
Onlar sana anlattıkça
Gerçekler seni yine ağlatacak
Kalbin yine, adımla haykıracak
Sense onu da duymazdan gelip
Aynadaki o gerçek senden geçip
Yine aynı sahte sen olacaksın…