Hiç güzellige bakip da
Gözyaşi dökülür mü
Ben döktüm arkadaş
Seyrederken yükseklerden
Iç çektim
Içime çektim Bogazi
Bir daha göremem diye

ޞehir hatlari vapurunda
Kizilliginda gurubun
Bakarken Istanbul’a son kez
Dur demedim özlem dolu tanelere
Gözlerden kopup dökülen

Martı olmak istedim
Marmara’yla bütünleşmiş
Kur yaparcasina
Maviden sevgiliye kanat çirpan

Bir agaç olmak istedim
Gölgesinde aşiklarin seviştigi
Yalniz aşk şarkilarinin söylendigi
Çamlica’da bir ağaç
Ha çınar olmuş, ha çam
Ne önemi var

Ağaç olsam
Martı olsam
Hep sende kalsam
Hiç ayrılmasam
Uzağında özlemler yaşamasam
Senle olsam
Sende kalsam
Gözlerimden bağrına
Taneler akıtmasam

İstanbul – 31.01.1999 13:02