gecenin bir yerinde hasretin vuruyor yine
sensiz nöbetler tutuyorum sabaha kadar
uyku ne demek bir damladan eser yok
sabahları zor edeceğim daha ne kadar

gözlerin geliyor aklıma sevgiyle bakıp
sonra dalga geçer gibi gülen gözlerin
ellerin geliyor bir an saçımı okşayan
ellerimi ısıtan, şiirler yazan pamuk ellerin

resimlerini yırtıp, mektuplarını atıp
seni deli dalgalara salacağım
istersen artık hiç dönme geriye
seni unutup yaşamaya alışacağım

son gidişin olsun dedim giderken
öyle de oldu gittin bir daha gelmedin
belki oralarda başkasını sevdin, evlendin
belki de unutsun diye bilerek gelmedin

hiç anlamı kalmadı artık verdiğin sözlerin
boşa yaş akıtmasın senin de gözlerin
olur ya günün birinde belki yine özlerim
o öldü derim de kendimi teselli ederim

resimlerini yırtıp, mektuplarını atıp
seni deli dalgalara salacağım
istersen artık hiç dönme geriye
seni unutup yaşamaya alışacağım…