Benim dünyam seni içinde yaşatan yüreğim be masumum…
Sen onu yok et diyorsun,
Yüreğimi yok edersem yaşayabilir miyim be masumum…
Sonra yabancı biri çıkagelip…
Yüreksiz adam derse arkamdan utanır mısın be masumum…
Kaç gece bıraktığın haldeyim…
Kaç gece arkandan uyumadım,
Kaç gün, peşinden yokluğuna yandım…
Bilir misin boncuk gibi yaşlar yıldız oldu
Gözlerimden yere düşüp söndü bilir misin…
Hiç incinmedim yokluğunda bu kadar
Sevgisizlikten…
Anasını yitirmiş kuşlar gibi yuvamdan düştüm…
Kanadım kırıklar içinde kaldı be masumum…
Yine de yokluğun kadar acı vermediler…
Vermediler be masumum…
Sevgiden yorulmaz insan…
Gün be gün güçlenir…
Ümitsizlik içinde ümidim olursun…
Büyür gidersin içimde,
Kimseler küçültemez seni durduramaz yüreğimden
Bilesin…
Beni sevme derdin hep…
Oysa sevginin basit olmadığını senden öğrenmiştim
Be masumum…
Sevgini canım gibi bildim…
Yok etmek için
Canımı alman lazım bilesin…
Sevgimi bilseydin…
Utanırdın…
Utanmayı bilir misin be masumum
Yokluğunda ellerin yüzüne bakamaz oldum…
Bilir misin…
Duyulmaz feryadımı
Satamaz oldum
Feryadım sendin çünkü…
Ellerin yüzüne bakamaz oldum
Sensiz yaşayamaz oldum be masumum…
Bilesin…