Soruyorum bazen ben kendi kendime yeniden
Bunca kaygı,şüphe,tasa sanki neden?
Neydi seni mutluluğa bu kadar Lûtfeden..
Ne fark eder ki… Issız,yalnız,sensizim yine ben

Mehtaba doğru kafasına vurularak sesi kesilen
Sadece işe yaradıkça arada bir sevilen
Tek hatasında defteri eline dürülen
Ne fark ederki… Issız ,yalnız,sensizim yine ben

Metanetimi koruyarım sanki lüzumsuz
ޞüphelerim kusursuzken ümitlerim huzursuz
Otağımda yetişen bozkırda kadersiz
Anladım… Issız,yalnız,sensizim yine ben

Meşruiyete giden yolda meşrutiyetimden eser yok
Güneş yine tepede bak benim niye gölgem yok?
Yokmuyum yoksa ben..Olmamalımıydım hiç?
Olsam ne olmasam ne .. Issız,yalnız,sensizim yine ben

Fersiz duyguların düşleri var gözümde
Kalbimde bir yara dikiş işleri var gönlümde
Zorlanmış Duygular.. Kahpe bu hayat Kahpe!
Aman her neyse.. Sensizim yine ben işte..

Vicdanımın gardiyanı olsaydın keşke
Gönlünün anahtarı bil bende "Lan" bende !!!
Yalvarmam Kimseye bunu bil sende !!
Kaybeden ben olmam Bunuda bil "Tek Kalemde"…